De hitte uit de pizzaoven komt me tegemoet. Het slaat in mijn gezicht en lijkt mijn wenkbrauwen te schroeien. Ik kijk naar het blad met 6 pizza’s dat professioneel in de oven wordt geschoven. De oven is groot, met zijn gemetselde muren en een schuin dak is het net een klein huisje. Er is een ijzeren constructie ingebouwd waarop de pizzabladen naar binnen en naar buiten geschoven kunnen worden. Een blad met pizza’s er in en een blad met pizza’s er uit. De hitte neemt af als de dikke stalen deur gesloten wordt. 1 pizzablad met 6 pizza’s staat op een brede plank naast de oven. Naar later blijkt is deze plank eenvoudig in te klappen als het bakken gedaan is. 6 gelukkigen staan klaar om hun eigen ontworpen pizza in ontvangst te nemen.
De boer snijdt de pizza’s een voor een in partjes, leg de gesneden pizza op een bord en overhandigt dit aan de gast. 
Pizza’s bakken voor ruim 40 mensen met stijgende verbazing sta ik dit tafereel aan te kijken. Hoe kan een veehouder met ruim 200 koeien een vakantieboerderij runnen met zo’n verscheidenheid aan activiteiten? Hier, voor de pizza oven vindt het gesprek met de boer plaats waar in mijn blog van vorige week aan refereerde. Met zijn aansprekende manier van vertellen maakte hij me toen duidelijk dat je alles kan als je maar begint, niet bang bent om fouten te maken en goed luistert naar andere die ervaring hebben.
Met de wijsheid ging ik aan de slag. Het eerste wat ik ging maken was ons ligbad in de badkamer. Maar hoe doe je dat? Eerst maar een goed luisteren. Op Internet vond ik deze handleiding. De moeilijkheidsgraad: Moeilijk. En daarboven op kwam dat ons bad een ronde zijde had en niet zo recht was als in de handleiding.
“Je kunt alles aanpakken, jij ook,
klonk de stem van de boer in mijn hoofd.
“Als je de gipsblokken rechtop zet, kun je de ronding vormen.” zie de Gamma medewerker, als een van de vele waar ik advies aan vroeg. En zo schraapten ik beetje bij beetje alle kennis binnen om een bad met een ronding te kunnen bouwen. En dan gewoon beginnen en niet bang zijn om fouten te maken. Wat extra gasbetonblokken gekocht, ze vallen vrij snel kapot. En als je de ronding aan het uitmeten bent, staan de blokken wat wankel op de badkamer vloer. “Die blokken zal ik aan de binnenkant moeten steunen”, dacht ik daarbij. De handleiding bleek verder erg behulpzaam en vrij snel had ik mijn badvorm staan en paste het bad er prachtig in.
Nu nog de afwerking, tegelen. Hier zag ik het meeste tegen op, dat had ik nu nog echt nooit gedaan.
“De matjes met tegeltjes kan je met een klein spijkertje vast hangen zodat ze op hun plaats blijven hangen tijdens het drogen van de tegellijm.” Dit was weer een van de vele adviezen die ik kreeg na weer een nieuwe ronde goed luisteren. Het lijmen en voegen van de de tegels ging verbazend snel en goed. Maar waar je keuzes maakt uit alle adviezen, maak je ook fouten waarvan je leert. Tijdens het plakken van de tegels bleven ze zo goed hangen, dat ik het niet nodig vond om er spijkertjes in aan te brengen. Bij het voegen zag ik dat de voeg tussen de bovenste en onderste rij tegelmatjes iets kleiner was dan bedoeld. Gelukkig zie je zelf altijd alle details, maar valt het andere pas op als je ze er op wijst. Een laatste advies is dan ook ‘niet wijzen’.
Dat is onbeleefd in gezelschap.
Delen op:
