“Zal ik je ei bakken”. Mijn zoon wil leren koken, de eerste stappen zijn gezet.
“Gaan jullie, maar wij passen wel op onszelf”. En zo gaan we lekker met z’n 2’en wandelen op de Scheveningse boulevard. Onze kinderen krijgen hun eigen inbreng in ons gezinsleven, ze groeien naar volwassenheid.
Met de werkgroep Visual Enterprise Architecture discussieerde we de afgelopen weken over de veranderde rol van de Informatie Technologie (IT) in de samenleving. Voorheen was de IT architect vooral een vertaler. Behoefte uit bedrijfsleven, overheid of zorg werden door IT architecten vertaald naar IT oplossingen. Het toenemende belang van IT voor veel organisaties, maakt dat veel meer mensen, in die organisaties, belang hechten aan goede IT. Zozeer zelfs dat sommige traditioneel gezien niet IT bedrijven, zichzelf als IT bedrijf laten voorstaan. IT is dus veel meer onderdeel van de organisaties en het speelveld waarin organisaties zich bevinden. Je zou kunnen zeggen dat de IT langzaam volwassen wordt. Naast de groter wordende inbreng binnen veel organisatie, zouden de IT architecten ook hun verantwoordelijkheid moeten nemen. Dit is net als bij mijn gezin, waar we van de kinderen naast meer inbreng ook een stukje verantwoordelijkheid vragen.
Vanuit hun expertise kunnen IT architecten organisaties verrijken. Hierdoor zouden ze moeten stoppen met vertalen en bijdragen aan het totale beeld. Zie hiervoor ook mijn blog over het gemeenschappelijk beeld. Deze nieuwe vorm van IT architectuur willen we als werkgroep ook graag uitdragen op het Landelijk Architectuur Congres in november. Aansluiten op het thema van dit LAC: ‘van Ego naar Eco’, noemen we deze vorm ‘Eco architectuur’.
Elkaar begrijpen door middel van een gemeenschappelijke taal is voor Eco architectuur een vereiste. Visualisatie (beeldtaal) kan die rol van gemeenschappelijke taal vervullen.
De IT architectuur wordt ook langzaam volwassen
Familieberaad, ons gezinsleven is een stuk kleurrijker geworden met de inbreng van onze kinderen.